Legion Estoński SS

 

Legion Estoński SS (est. Eesti SS-leegion, niem. Estnische SS-Legion, Estnische SS-Freiwilligen-Legion) – kolaboracyjna jednostka Waffen-SS złożona z Łotyszy podczas II wojny światowej.

Historia

Po zajęciu Estonii przez Grupę Armii "Północ" w kraju zaczęły tworzyć się lokalne zbrojne oddziały zwalczające partyzantkę sowiecką. Powstawały kolejno kompanie i bataliony - w marcu 1942 roku istniało już 16 powyższych jednostek liczących 10,000 ludzi. 8500 działało, na terenie Rosji a 1500 pozostało na ojczystej ziemi. Finalnie powstały 54 takie formacje a ich zadanie pozostało takie samo - ochrona linii komunikacyjnych i zaplecza Grupy Armii "Północ" przed partyzantką sowiecką.

W sierpniu 1942 roku SS ogłosiło rekrutację ochotników do Estnische SS-Legion. Ochotnicy musieli spełniać kryteria rasowe, mieć od 17 do 30 lat oraz mieć nie mniej niż 170 cm wzrostu. Do końca owego roku przyjęto 1200 Łotyszy. Formalnie Legion sformowano 1 października 1942 roku a jego dowódcą został Brigadeführer Franz Augstberger. Wkrótce wszyscy ochotnicy zostali wysłani na szkolenie do Dębicy na terenie Generalnego Gubernatorstwa. Z powodu wycofania się z frontu Ochotniczego Fińskiego Batalionu Waffen-SS w marcu został on zastąpiony 1. batalionem "Narva" złożonym właśnie z Łotyszy. Batalion włączono do 5. Dywizji Pancernej SS "Wiking".

Napływ ochotników umożliwił rozbudowę legionu o rozmiarach pułku na szczebel brygady, w związku z czym w grudniu 1943 roku zmieniono jego nazwę na Estnische SS-Freiwilligen Brigade pod komendą SS-Standartenführera Fritza Freitaga. Legion Estoński SS liczył już 3000 żołnierzy, w tym ok. 200 Niemców. Jednakże ochotników było wystarczająco, aby utworzyć dwupułkową brygadę, która 22 października 1943 roku otrzymała nazwę 3. Estońskiej Ochotniczej Brygady SS.

W styczniu 1944 r. sytuacja III Rzeszy na froncie wschodnim stała się krytyczna i 1 lutego tego samego roku ogłoszono w Estonii powszechny pobór. W nadziei na niepodległość swojego kraju ostatni premier Republiki Estonii Jüri Uluots oficjalnie poparł projekt. Udało się zmobilizować 38,000 żołnierzy. 200. Fiński Pułku Piechoty i jednostki Legionu Estońskiego rozbudowano do szczebla dywizyjnego i tym sposobem zorganizowana została 20. Dywizja Grenadierów Waffen SS (1. estońska).

Punkt werbunkowy, wrzesień 1942 r.

Brigadeführer Franz Augstberger - dowódca Legionu Estońskiego SS

Skład organizacyjny

Legion Estoński

• I batalion (batalion "Narva")
• II batalion
• III batalion
• kompania saperów
• kompania przeciwpancerna
• kompania artylerii
• kompania ciężkich moździerzy

Przypisy

• Chris Bischop: Zagraniczne Formacje SS. Zagraniczni ochotnicy w Waffen-SS 1940-1945, s. 167, wydawnictwo Bellona
• Carlos Jurado; Nigel Thomas; Darko Pavlović: Germany's Eastern Front allies (2): Baltic forcess. 13, Osprey Publishing